Κανονισμός
(ΕΚ) αριθ. 1107/2006 του
Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του
Συμβουλίου, της 5ης Ιουλίου 2006, σχετικά
με τα δικαιώματα των ατόμων με μειωμένη
κινητικότητα όταν ταξιδεύουν αεροπορικώς.
Ο
κανονισμός σχετικά με τα δικαιώματα
των ατόμων με μειωμένη κινητικότητα
στις αεροπορικές μεταφορές απαγορεύει
στους αερομεταφορείς να αρνούνται την
κράτηση ή την επιβίβαση ενός ατόμου για
λόγους μειωμένης κινητικότητας ή
αναπηρίας *.
Υπάρχουν
πάντως ορισμένες εξαιρέσεις ή παρεκκλίσεις
που δικαιολογούνται για λόγους ασφαλείας,
τους οποίους καθορίζει ο νόμος. Ο
αερομεταφορέας μπορεί να αρνηθεί την
κράτηση ή την επιβίβαση ατόμου με
μειωμένη κινητικότητα ή αναπηρία ή να
απαιτήσει να συνοδεύεται το άτομο με
μειωμένη κινητικότητα που ταξιδεύει
από άλλο άτομο για να τηρηθούν οι
ισχύουσες απαιτήσεις ασφαλείας που
καθορίζει ο νόμος, ή εφόσον το μέγεθος
του αεροσκάφους καθιστά την επιβίβαση
του εν λόγω ατόμου πρακτικά αδύνατη.
Eντός
των πέντε εργάσιμων ημερών που έπονται
της άρνησης κράτησης ή επιβίβασης, ή
της επιβολής του όρου να συνοδεύεται
από άλλο άτομο, o αερομεταφορέας ενημερώνει
γραπτώς το ενδιαφερόμενο άτομο με
μειωμένη κινητικότητα ή αναπηρία για
τους λόγους αυτούς.
Τα
άτομα με μειωμένη κινητικότητα ή αναπηρία
έχουν το δικαίωμα της δωρεάν συνδρομής
που προβλέπεται από τον κανονισμό στους
αερολιμένες (κατά την αναχώρηση, την
άφιξη και κατά την ανταπόκριση) και μέσα
στα αεροσκάφη (για παράδειγμα: μεταφορά
αναπηρικής πολυθρόνας ή σκύλου για
τυφλούς).
Αυτοί
που πρέπει να παρέχουν τη συνδρομή είναι
οι διαχειριστές των αερολιμένων, και
μπορούν να εισπράξουν προς τούτο ειδική
χρηματική επιβάρυνση από τις αεροπορικές
εταιρείες για τη χρηματοδότηση της
υπηρεσίας αυτής.
Οι
χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ) και
άλλες ενδιαφερόμενες χώρες (χώρες της
Ευρωπαϊκής Ζώνης Ελεύθερων Συναλλαγών
(ΕΖΕΣ)) οφείλουν να προβλέπουν κυρώσεις
σε περίπτωση παράβασης και να συστήσουν
ανεξάρτητους οργανισμούς που θα
ασχολούνται με τις καταγγελίες.
Η
Επιτροπή θα υποβάλει έκθεση προς το
Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο,
το αργότερο έως την 1η Ιανουαρίου 2010,
σχετικά με την εφαρμογή και τα αποτελέσματα
του παρόντος κανονισμού.
- «Άτομο με αναπηρία» ή «άτομο με μειωμένη κινητικότητα»: οποιοδήποτε πρόσωπο, η κινητικότητα του οποίου είναι μειωμένη κατά τη χρήση των μεταφορικών μέσων, λόγω οποιασδήποτε σωματικής αναπηρίας (αισθητήριας ή κινητικής, μόνιμης ή προσωρινής), διανοητικής ανικανότητας ή αδυναμίας, ή λόγω οποιασδήποτε άλλης αιτίας ανικανότητας ή ηλικίας, και η κατάσταση του οποίου απαιτεί κατάλληλη προσοχή και προσαρμογή των προσφερόμενων σε όλους τους επιβάτες υπηρεσιών στις ιδιαίτερες ανάγκες του προσώπου αυτού.